Kosova Meydan Muharebesi'ne hazırlandığı gece büyük bir karanlık basmış,esen rüzgâr öyle bir toz bırakmıştı ki,göz gözü görmüyordu.Bunun üzerine Murâd Hüdavendigâr,ellerini açıp Allah'a şöyle yalvarmıştı :

«İlâhî Seyyîdî,Mevlâyî!Bunca kerre hazretinde duamı kabul edip beni mahrum etmedin.Yine benim duamı kabul eyle.Bir yağmur verip,bu zulümâtı ve gubârı defedip âlemi nurânî kıl.Tâ ki kâfir leşkerini muâyene görüp muvâcehe cenk ideyüz .

Yâ İlâhî!Mülk ve kul senindir.Sen kime istersen verirsin.Ben dahî bir nâciz,âciz kulunum.Benim fikrimi ve esrarımı sen bilirsin.Mülk ve mâl benim maksûdum değildir.Bu araya kul,karavaş için gelmedim.Hemen hâlis ve muhlis,senin rızânı isterim.Yarab,beni bu Müslümanlara kurban eyle.Tek bu mü'minleri küffâr elinde mağlup edip helâk eyleme.Yâ İlâ hi,bunca nüfûsun katline beni sebep eyleme!

Bunları mansûr ve muzaffer eyle! Bunlarınçün ben canımı kurbân ederim.Tek sen kabul eyle.Asâkir-i İslâm içün teslim-i ruha razıyım.Tek bu mü'minlerin ölümün(ü) bana gösterme.İlâhî,beni civarında mihmân edip mü'minler ruhuna benim ruhumu fedâ kıl.
Evvel beni gaazî kıldın,âhır şehâdet rûzi kıl.»

Tarih,o böyle duâ edince,Allah'ın bu duayı kabul ettiğini ve hemen gökleri bulutlar kaplayıp bol yağmur yağdığını anlatıyor.«Duman dahi İslâm askeri üzerinden kalkıp kâfir üzerine çöktü» diyor.